Εγώ πάντως θέλω να ζητήσω δημόσια συγγνώμη από την κολλητή μου. Ήταν ο πιο κοντινός μου άνθρωπος από τότε που τη γνώρισα στα 15 μου και είναι δίπλα μου ως σήμερα. Αλλά τα μισά από αυτά τα χρόνια εγώ δεν ήμουν ειλικρινής μαζί της: το έπαιζα στρέιτ! Την προσέβαλα προσωπικά λέγοντας της για άλλες κοπέλες! Μα αν ήθελα να είμαι με κάποια κοπέλα, θα ήσουν εσύ βρε! Συγγνώμη φιλαράκι, αλλά όπως σου εξήγησα και όταν γίναμε 18, φοβόμουνα να ανοιχτώ. Όταν όλοι είναι εναντίον σου είναι δύσκολο να βρεις τον εαυτό σου. Συγγνώμη και σε όλους μου τους φίλους που ενώ αυτοί μου έλεγαν τα πάντα για τους εαυτούς τους, δε λάμβαναν από ‘μένα παρά ψυχρά σχόλια, τίποτα αληθινό. Δε φταίτε εσείς, δε φταίω εγώ… Τότε ποιος φταίει γαμώ την κοινωνία μου;2 Ιουλ 2007
Revelation's Day
Εγώ πάντως θέλω να ζητήσω δημόσια συγγνώμη από την κολλητή μου. Ήταν ο πιο κοντινός μου άνθρωπος από τότε που τη γνώρισα στα 15 μου και είναι δίπλα μου ως σήμερα. Αλλά τα μισά από αυτά τα χρόνια εγώ δεν ήμουν ειλικρινής μαζί της: το έπαιζα στρέιτ! Την προσέβαλα προσωπικά λέγοντας της για άλλες κοπέλες! Μα αν ήθελα να είμαι με κάποια κοπέλα, θα ήσουν εσύ βρε! Συγγνώμη φιλαράκι, αλλά όπως σου εξήγησα και όταν γίναμε 18, φοβόμουνα να ανοιχτώ. Όταν όλοι είναι εναντίον σου είναι δύσκολο να βρεις τον εαυτό σου. Συγγνώμη και σε όλους μου τους φίλους που ενώ αυτοί μου έλεγαν τα πάντα για τους εαυτούς τους, δε λάμβαναν από ‘μένα παρά ψυχρά σχόλια, τίποτα αληθινό. Δε φταίτε εσείς, δε φταίω εγώ… Τότε ποιος φταίει γαμώ την κοινωνία μου;
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
9 σχόλια:
Είναι δύσκολο και θέλει θάρρος..
Ποτέ δεν το βίωσα έτσι πάντως..Ουσιαστικά δεν είπα ποτέ σε κανέναν τίποτα, απλά μια μέρα άρχισα να μιλάω και για γυναίκες και δεν έτρεχε τίποτα..Δεν ξέρω από τι εξαρτάται τελικά το πόσο δύσκολα ο καθένας το περνάει (πέρα από τα προφανή εννοώ..)
Συγγνώμη από τον εαυτό σου, όχι από οποιονδήποτε άλλο.
Πολύ ωραίο μπλόγκ. Τα ίδια και χειρότερα έχω τραβήξει και εγώ...:(
Το σχολείο, οι συμμαθητές, οι οικογένεια ... με κατέστρεψαν ψυχολογικά...Πολεμήστε γιατί χανόμαστε!!
xromosomata, κάθε φορά που διαβάζω κείμενά σου αισθάνομαι ρίγη ηδονής να με διαπερνούν. Συγχαρητήρια (σε ρυθμό "Συγχαρητήρια", by Άννα Βίσση) για το τόσο καλαίσθητο μπλογκ, αλλά κυρίως για τη γραφή.
Yπεροχο μπλογκ και καταπληκτικα κειμενα! συγχαρητηρια!
εγω ακομα δεν εχω πει σε κανεναν τιποτα.μονο στον κολλητο μου δεν εχω κολληματα και μιλαω ανοιχτα για γκει θεματα. αλλα στην κολλητη μου δεν μπορω να το πω γιατι δεν ξερω πως θα το παρει :( ισως ετσι ειναι καλυτερα.
Γεια σε όλους..
Queerdom, έχεις δίκιο, ουσιαστικά συγγνώμη δεν πρέπει να ζητήσουμε από κανένα (ούτε καν από τον εαυτό μας εδώ που τα λέμε), είναι παγίδα να σκέφτεται κανείς ότι έχει φταίξει γι' αυτό που είναι.
Gaydare και mynumber1 ευχαριστούμε για τα καλά σας λόγια.
Προσωπικά θέλω πολύ να ακούσω και τις δικές σας ιστορίες. Θεωρώ πολύ σημαντικό να μπορείς να μιλάς κάπου γι' αυτά που σκέφτεσαι. Όταν τα κρατάς μέσα σου, παίρνουν διαστάσεις πολύ μεγαλύτερες από τις πραγματικές.
mynumber1 ναι είναι ένα θέμα το πώς θα το πάρει αλλά θα νιώσεις πολύ καλύτερα αν της το πεις.Βέβαια φοβάσαι ότι δε θα το πάρει καλά αλλά ποτέ δεν ξέρεις.Απλώς παρακολούθησε τις ανιδράσεις της στο θέμα των gay
Keep fighting the good fight!!
Hey~
Καλά, εγώ πήγα κ το είπα σε μια καλή μου φιλη μετά από πολύ καιρό, επειδή δεν την έβλεπα συχνά, κ αυτή μετά νευρίασε που δεν ήταν από τα πρώτα άτομα που το έμαθαν :D
Καθένας με την τρέλα του..
Είναι λογικό να φοβάσαι να το πείς σε οποιονδήποτε, αφού έχεις ακούσει τόσα κ τόσα να γίνονται. φιλίες χαλάνε κτλ.
Μακάρι να αλλάξουμε σιγά σιγά την κοινωνία κ να είναι πιο ελεύθερο το μέλλον. ^_^
help...
Δημοσίευση σχολίου