Ως χρωμοΣώματα, επανακαθορίζουμε την ταυτότητά μας και θέτουμε τα δικά μας μέτρα για το ποιοι είμαστε και τι μας αρέσει.
Ψάχνουμε το δικό μας χρώμα σε έναν κόσμο που επιμένει να δείχνει γκρίζος..
[Ποιοι είμαστε]
[Τι θέλουμε, τι δε θέλουμε, θέλουμε;]
[Γιατί;]
[Πώς;]
8 Φεβ 2008
- Κι εγώ
- Μου δίνεις το msn σου;
Gay κόσμος και Internet. Μια ιδιαίτερη σχέση. Σκεφτείτε για λίγο τον εαυτό σας: σίγουρα έχετε βρεθεί μπροστά σε μια οθόνη υπολογιστή πληκτρολογώντας την ύπαρξή σας (τουλάχιστον τις gay εκφάνσεις της). Μπορούμε να θυμηθούμε τη σχολική ηλικία και την εφηβεία μας που είχαμε την ανησυχία μήπως οι γονείς μας, δουν καμιά «ακατάλληλη» εικόνα στον υπολογιστή…
Σε μια κοινωνία που δεν έχεις πάντα άνεση να εκφραστείς απόλυτα ελεύθερα, η επικοινωνία μέσω του διαδικτύου και η ασφάλεια της απόστασης που αυτό προσφέρει, είναι κάπως… ανακουφιστικές. το internet για τους ομοφυλόφιλους είναι ένας τρόπος για να ανοιχτούν, όταν ένα μεγάλου εύρους coming out φαίνεται δύσκολο και μακρινό. Έτσι, οι διαδικτυακές γνωριμίες δίνουν και παίρνουν (βλέπε profile στο gaydar, γνωριμία σε chat και πάει λέγοντας). Μπορεί κάποιος να αφιερώσει πολύ χρόνο απ’ τη ζωή του σ’ αυτή τη διαδικασία.
Από ένα σημείο και μετά, που έχεις βγει λίγο περισσότερο κι έχεις γνωρίσει περισσότερους ανθρώπους, μπορείς να έχεις και κανονικές (βλέπε μη ηλεκτρονικές) γνωριμίες. Η πρώτη εντύπωση εκεί δεν είναι τα emoticon ή μια φωτογραφία του χρήστη gayguy, αλλά ένας πραγματικός άνθρωπος, η αύρα του, ο τρόπος που μιλά, η εμφάνισή του.
Άλλη είναι η αίσθηση να επικοινωνείς στο internet, κι άλλη όταν βρίσκεται ένας άνθρωπος απέναντί σου. Η αλήθεια είναι πως στις μέρες μας, έχουμε την τάση να κωδικοποιούμε την επικοινωνία μας- θέλουμε για παράδειγμα το τηλέφωνο και το e-mail του άλλου για να αισθανθούμε ότι έχουμε κάτι απ’ αυτόν… Την όλη φάση με το internet δεν την κατηγορώ, τη θεωρώ μια ουσιαστική αφορμή για τους gay.
Μόνο με το msn όμως, δεν είσαι τόσο… συνδεδεμένος!
Όπως είπα πριν το ίντερνετ σου προσφέρει τα πάντα . Το ενδιαφέρον όμως είναι το γιατί και εξίσου ενδιαφέρον το τι κοινό μοιράζεται η διαδικτυακή γκέι κοινότητα με την παλιά γκέι υποκουλτούρα . Η λέξη κλειδί είναι : ανωνυμία . Στο ίντερνετ όλοι γενικά εκφράζονται ελεύθερα , όλη η οργανωμένη και σοβαροφανής κοινωνία εκφράζει όλες τις ανομολόγητες επιθυμίες της, τα πάθη και φετίχ της χωρις να αναλαμβάνει καμία ευθύνη γι'αυτό . Ο,τι δεν μπορώ να κάνω άμεσα και στην πραγματικότητα μπορώ να το κάνω στο ίντερνετ ή μέσω αυτού τεσπά . Καλό παράδειγμα είναι αυτό το κείμενο . Γράφω όσο ελεύθερα κι απελευθερωμένα γουστάρω μέσα απο ένα σκέτο "Αντώνης" αλλά δύσκολα θα εξέφραζα το ίδιο ανοιχτα τις απόψεις μου με τέτοιο τρόπο σε αγνώστους σε μια συναναστροφή σε πραγματικό επίπεδο . Λίγοι, ελάχιστοι έχουν τολμήσει να πάρουν το ρίσκο και να βγούν δημοσίως λέγοντας και κάνοντας αυτό που θέλουν . Αντίστοιχα προσεγγίζω όποιον και όπως γουστάρω μέσα απο chat άντε και με κάμερα-αλλά no face- , δεν κάνω όμως το ίδιο στο δρόμο, στο λεωφορείο ή σε μπάρ . Γιατι φοβάμαι .
Κι όλα αυτά δεν τα λέω για να δείξω τι κοτούλες που είμαστε όλοι και κρυβόμαστε πίσω απο cyber ταυτότητες . Απλά το λέω για να μην νομίζουμε πως το ίντερνετ είναι καμια τρομερή πρόοδος για τη σεξουαλική ελευθερία και έκφραση . Είναι απλά μια άλλη μορφή για κάτι που ήδη προυπήρχε στην κοινωνία . Ανώνυμη συναλλαγή, χωρις ευθύνες και ηθικά βάρη .
Απο την άλλη, το ίντερνετ γίνεται όλο και πιο μαζικό και προσφέρει πολλές δυνατότητες σε μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων . Και αυτό είναι και καλό γιατι και προσωπικά και μόνο να το πάρω αν δεν το είχα μάλλον θα είχα δυσκολευτεί περισσότερο με την ταυτότητα μου και θα μου ήταν κάπως πιο δύσκολα στην εφηβεία-όχι ότι ήταν και εύκολα αλλά λέμε τώρα... Και μάλλον ναι το ίντερνετ μου άνοιξε τους ορίζοντες και μάλλον με διευκόλυνε . Και φυσικά κάθε άλλο παρα ιδανικό ή άγιο είναι(όπως τίποτα σ'αυτό τον κόσμο άλλωστε) αλλά μπορεί να βοηθήσει. Ειδικά εμάς... τα κάπως διαφορετικά παιδάκια και τα κάθε διαφορετικά παιδάκια .