"Σε Είδα" στο Pride...

«Θα πας και στο Pride?». Αυτό δεν το ακούω μόνο από str8 αλλά και από ομοφυλόφιλους φίλους μου. Το να πας στο Pride θεωρείται από πολλούς (μαζί κι εγώ) το απόλυτο coming out. Let’s face it, είναι δημόσια εκδήλωση, θα γίνει στο κέντρο της Αθήνας και «Θα υπάρχουν κάμερες!!». οπότε σκέφτεσαι «Κι αν με δει κανένας? Η μάνα μου βλέπει τηλεόραση όλη μέρα». Αχ αγόρι μου, ηρέμισε! Τι νομίζεις δηλαδή? Όλες οι κάμερες επάνω σου θα είναι? Ή μήπως θα παίξει κεντρικό στην Τρέμη «Ο γιος της Μαρίας στο Pride!»? Σε τελική ανάλυση βάλε το μαύρο γυαλί που μου φοράς στο club και έλα!

Το Athens Pride δε γίνεται (μόνο) για να γιορτάσουμε την επέτειο του Stonewall ή για να κάνουμε μια χαρούμενη (gay) παρέλαση. Διεκδικούμε κάποια βασικά δικαιώματα, ζητάμε ίσες ευκαιρίες και κανένα αποκλεισμό λόγω της σεξουαλικής μας προτίμησης, απαιτούμε σεβασμό στη διαφορετικότητα. Πώς να τα κάνουμε όλα αυτά αν κολλάμε στο αν θα με δει ο περιπτεράς στη Σταδίου ή η θεία μου στην Άνω Νέα Ραχούλα?

Κανείς δεν είπε ότι είναι μικρό πράγμα να έρθεις στο Pride. Προσωπικά, είναι από τα τελικά στάδια του coming out μου και το σκεφτόμουν αρκετά πριν μου πω το «ναι». Οι ενδοιασμοί γνωστοί. Όταν βλέπω όμως τα γεγονότα στο Pride της Μόσχας δε μπορώ παρά να βγω και εγώ στο δρόμο και να διεκδικήσω αυτά που μου στερούν επειδή μου αρέσει ο…Τοτός αντί για την Αννούλα. Φέτος ειδικά, μετά από το φιάσκο του λατρεμένου μας δημάρχου και την κάθετη αντίδρασή του να θέσει το Pride υπό την αιγίδα του Δήμου Αθηναίων, ας είμαστε περισσότεροι και περισσότερες από τα δύο προηγούμενα χρόνια κάνοντας αρχικά εμάς υπερήφανους και έπειτα κάνοντας τον «κ.» Νικήτα να καταλάβει πού να βάλει την αιγίδα του (αν και…νομίζω κάτι ξέρει περί αυτού:-P)