ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ !

Η φετινή πορεία υπερηφάνειας είναι η 3^η στη σειρά και νομίζω ιδιαίτερης σημασίας. Πλέον στον κόσμο, δεν είναι τόσο άγνωστο το ζήτημα ότι ο κάθε άνθρωπος έχει διαφορετική ερωτική, σεξουαλική ταυτότητα. Η 23^η Ιουνίου είναι μια μέρα που βγαίνουμε από τα στενά ίσως όρια του Γκαζίου, των φίλων μας και του εαυτού μας και μιλάμε σ' όλο τον κόσμο για το ποιοι είμαστε! Η συγκέντρωση προσώπων για διαδήλωση με ένα κοινό σκοπό μπορεί να καταφέρει πολλά, σε αντίθεση με το τι πιστεύουν κάποιοι. ΌΛΟΙ gay, λεσβίες, bi-sexual, transexual οφείλουμε να κατέβουμε στο κέντρο της Αθήνας και να φωνάξουμε. Απευθυνόμαστε σε όλους τους πολίτες, αλλά και στους πολιτικούς!!! Αυτή η μανία που έχουν οι τελευταίοι να μην μας βλέπουν είναι αρχικά εκνευριστική κι έπειτα προσβλητική. Με την παρουσία μας, και τη μέρα του pride και καθημερινά πρέπει να αποδείξουμε πως όλα όσα βιώνουμε δεν είναι άσχετα με την πολιτική. Το γεγονός ότι μας βρίζουν εξαιτίας του σεξουαλικού μας προσανατολισμού οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που πάσχει από έλλειψη πολιτικών πρωτοβουλιών! Συγχρόνως από την πολιτική σκηνή, έρχονται διάφορες ομοφοβικές κορόνες αλλά και μπόλικη αδιαφορία. Μην πάμε μακριά: ο δήμαρχος Αθηναίων δεν δέχθηκε να υποστηρίξει την εκδήλωση- δεν πειράζει, θα τα πούμε 23 του μηνός στην πλατεία Κοτζιά αναλυτικότερα.

Η παρέλαση υπερηφάνειας είναι μια πολύ σοβαρή πολιτική κίνηση. Ας αναλογιστούμε τις αδικίες απέναντι στο διαφορετικό.. το σκεφτήκατε? Νομίζω πως αυτή η σκέψη πρέπει να είναι αρκετή για να μας κατεβάσει όλους στην κλαυθμώνος!

Για να προλάβω αντιδράσεις θέλω να πω ότι είναι το πρώτο pride που θα πάω και έχω το «φόβο της κάμερας» αλλά:

Δε θέλω να με φωνάζουν πούστη κάποιοι που έχουν στενό μυαλό και καθόλου παιδεία! Και ακόμη χειρότερα δε θέλω σε άλλες χώρες να θανατώνονται άνθρωποι επειδή ερωτεύονται ομόφυλούς τους! Η συμμετοχή μας σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις πάντα αφήνει ένα στίγμα τόσο μέσα μας, όσο και στο κοινωνικό περιβάλλον.

Η ημέρα ενός τέτοιου γεγονότος μπορεί να αποτελέσει την αφορμή να βγούμε από τα πλαίσια στα οποία μας έβαλαν ή βάλαμε εμείς τον εαυτό μας.

Την 23^η Ιουνίου ανοιγόμαστε, φωνάζουμε, εκφραζόμαστε, απαιτούμε, για έναν κόσμο πιο δίκαιο και πολύχρωμο!